Hoi, wat goed dat je deze blog hebt gevonden, en fijn dat je besloot even te lezen. Ja je ziet het goed, wat een gewicht. Al een poosje jojo ik wat af. Een poosje, eigenlijk mijn hele leven. Ik ben een vrouw van 52, en inmiddels is lijnen, vasten en jojo-en zo'n beetje de rode draad vanaf mijn 10e ongeveer.
De "window" voor eten is nog dicht, dus ik duik maar achter de laptop. Overstappen op KETO lukt me niet totaal abrupt volgens de richtlijnen die ik daarover op verschillende sites voorbij zie komen, merk ik. Zo heb ik ook nog etenswaren in huis welke niet aan de richtlijnen voldoen. Eens per week doe ik boodschappen, en ergens vlak daarna besloot ik dat de knop om moest. Ook heb ik huisgenoten die niks van mijn besluit weten, snaaiwerk te over dus in de kast.
Ik heb besloten om met wat kleinere stappen de overgang te maken naar het strenge eetprogramma. Om te wennen aan het eettijdsblok van 8 uur per dag, "Daarbuiten is het raam dicht", begin ik daar eerst maar eens mee. En hoe moeilijk is dat. Gisteren had ik 's morgens en 's avonds door afspraken wat afleiding waardoor ik er niet zo bij stil stond. Maar vanochtend stond ik plotseling vanuit gewoonte al met een banaan in mijn hand. STOP. Dacht ik.
Te vroeg. Het is nog geen half 11. Ik moet iets, dus nog maar een kop thee. Met zoetje. Sorry. Maar moet iets zoetigs om het vol te houden. En natuurlijk zoets zoals honing, ik hou helemaal niet van honing. Ook ga ik straks die banaan gewoon eten hoor. Ten eerste omdat ik ze nog volop heb liggen, en zomaar weggooien vind ik zonde. Ten tweede omdat ik heb besloten dat ik ga beginnen met uitbannen van alle producten met toegevoegde suikers. Koekjes, snoepjes, kant en klare producten waar suikers in verwerkt zijn.
Suiker werkt verslavend. Ik merk het nu ik er bewust mee stop. De koekjes "roepen" me, als een junk ben ik ermee bezig uit te zoeken hoe ik mijn volgende 'shot' kan scoren.
Door nu te typen blijf ik zitten waar ik zit, en ik beloof mezelf die banaan, over anderhalf uur. En nu nog eens thee. Drinken mag de hele dag door, dus…dat is niet verkeerd.
Dat is de 'ten derde'. Niet te streng zijn voor mezelf. Ik heb besloten dat het roer om moet. En ik wil het volhouden om resultaat te behalen. Dat is al hartstikke goed. Toch? En als ik dan de komende dagen nog eens de mist in ga met junkfood waar ik nu eigenlijk van af moet blijven, dan in ieder geval niet buiten de "window-tijd".
Dat scheelt al 16 uur snaaitijd per dag.
Ik hoor de stemmetjes van de strenge KETO-ers in mijn achterhoofd. "Zo raakt je lichaam niet in KETO-stand".
Ja oke, misschien niet zo snel als het beste zou zijn. Op een langzamer tempo dan maar. Maar op mijn manier zodat ik het hopelijk vol ga houden.
Nog een dingetje nu: brood. Volkoren braad van de warme bakker. Wekelijks ga ik er om, halfjes in de vriezer. Werkt heel goed, niet eens zo heel veel duurder als uit de supermarkt, en zoveel smaakvoller en gezonder.
In de KETO wereld is het uit den boze, zo las ik. Maar hé, het helpt me dagelijks reeds zo gezond mogelijk de dag door. Het gaat allemaal om de carbs, de koolhydraten.
Brood meteen helemaal uitbannen, ik vind het lastig. Dus ik heb besloten koolhydraat-arm brood te bestellen, bij die warme bakker. Hopelijk net zo smakelijk en vullend als gewoonlijk. Zaterdag ga ik erom. Tot die tijd eet ik gewoon het brood wat we nog hebben. Jaja, zonder iets met suiker, en binnen de 8 uur.
In een lijstje vond ik: volkorenbrood 13,6 gr koolh. Per snee. Koolhydraadarm brood 7,4. Dat scheelt zo'n beetje de helft. Dat lijkt me een mooie start. (en geen suikers erop!)
En het is weer een manier om mijn missie vol te houden. Op mijn manier.
Ik heb me voorgenomen om iedere maandagochtend op de weegschaal te gaan staan.
Weer een nieuwe knop ontdekt, dus nog even een aanvulling vandaag. En...nog geen hap gegeten. Mijn eet "window" opent om 11.30 uur vandaag. Ben eigenlijk erg benieuwd hoe anderen hier mee omgaan, zeker in de begin periode. Het is even een omslag in gewoontes rondom eten. Mijn maag knort nu behoorlijk. Tot later!
Om in 'ketose' te raken moet het roer qua voeding behoorlijk om. Alle info welke ik tot nu toe heb gelezen dwarrelen door de dagen heen door mijn hoofd. Zo'n beetje het enige wat ik tot nu toe 'beheers' is het eten in een tijdsblok van 8 uur. Daarbuiten niet veel, behalve geen snoep, chips, toetjes. Een goed begin lijkt me, al schiet het waarschijnlijk verder nog niets op.
Weer een weegmoment vandaag. Niet een gewenst resultaat, dat mag duidelijk zijn. Wat ik nu in ieder geval weet nu, alleen het eten binnen een blok van 8 uur op een dag werkt dus niet. Wat anderen je ook wijs proberen te maken. Wil je gewicht verliezen dan is alleen dat dus niet genoeg. Ik heb me er een hele week aan gehouden. Een positief iets van deze hele week: er is geen gewicht bijgekomen. Ook belangrijk om te zien. Ik ga de tijdsblokken wel aanhouden. Wat deze week ook anders zal zijn, ik heb nu het koolhydraat arm brood van de bakker. Dus dat gaat al iets schelen aan koolhydraten. Daarbij: ik drink alleen thee gedurende de dag. (Dat deed ik al, vanwege histamine beperkingen). Waar ga ik dan de mist in afgelopen week: koekjes. We hebben een pot in de huiskamer staan. Het gekke is, doordat ik met eten bezig ben, met afvallen bezig ben, denk ik aan vanalles wat ik dan niet meer "mag". Ik denk voortdurend aan alles wat ik eigenlijk dus niet meer WIL eten. Op een of andere manier stuurt mijn brein me dan toch naar die koektrommel bijvoorbeeld. (En verdwijnen er zo 4 of 5 in mijn mond) . Snaaibehoefte. Dat is de verslaving zeker. Zo zijn al die kilo's er in de afgelopen jaren aangeslopen. Het niet kunnen beheersen van snaaien. Belachelijk eigenlijk. Alsof er een duiveltje in je hoofd dirigeert wat je doet. Belangrijk dus om iets anders te gaan doen, ipv daar naar luisteren. Dat kan in mijn geval werken aan deze blog zijn. Bedenk ik me nu. Zo ga ik het maar doen. Daarbij ben ik echt benieuwd hoe anderen die innerlijke drang tot snaaien tot stilstand hebben gekregen. Dus mocht je ergens een keer aanhaken met lezen en je hebt tips vanuit eigen ervaring...ik ben harstikke benieuwd. Mijn strijd gaat in ieder geval door. Mijn lijf moet gezonder, ik moet mijn immuunsysteem ondersteunen want ik wil mijn leven terug.
Reacties
Reactie plaatsen